1- از گذشته‌های دور، متدینین، خیرین، بازاریان و تجار؛ یار و یاور و همراه عالمان دین بوده و امور مدارس علمیه و معیشت حوزه‌های علمیه در طول تاریخ پس از غیبت صغری را عهده‌دار بوده‌اند.
این امر حاکی از علقه و علاقه قلبی آنان به نهاد دین و فرهنگ و سلوک اهل بیت عصمت و طهارت صلوات الله علیهم اجمعین است. لذا بسیاری از مدارس علوم دینی در بازارها و محل کسب تجار بنا شده است.
2- مشارکت خیرین و مراکز خیریه در سایر ادیان و در اکثر کشورها، برای اداره مراکز علمی، دانشگاهی، درمانی و زیربنایی و به‌ویژه تأسیس مؤسسات و مراکز امداد و در بخش مسکن و...؛ برای یاری محرومان و نیازمندانِ جامعه، مسبوق به سابقه است.
در کشور ما نیز انجمن‌ها و مجامع خیریه در بخش‌های مختلف با عناوین مسکن ساز، مدرسه ساز، سلامت و درمان، تأمین جهیزیه و مایحتاج مستمندان و... متکفل و پیش قدم در امور خیر می‌باشند. و بحمد ا... خدمات شایانی را برای کشور رقم می‌زنند.
3- علماء دین و روحانیون همیشه با وضع معیشتی پایین و درآمد کم و با قناعت، گذران زندگی نموده‌اند؛ هم‌اکنون نیز اکثر روحانیون در سراسر کشور با درآمدی که متوسط آن ماهیانه به یک‌میلیون تومان نمی‌رسد، امرار معاش دارند.
البته از این قاعده یک گروه حداقلی با تفاوت مکنت بیشتری مستثنی می‌باشند و آن روحانیونی شاغلی هستند که جمعیت آنها کمتر از (10%) جمعیت این قشر می‌باشد. اغلبِ کسانی که ممحض در تحصیل، تدریس و یا تبلیغ در حوزه‌های علمیه هستند با درآمد حداقلی گذران زندگی می‌نمایند.
این امر را اکثر مردم نمی‌دانند و به دلیل حفظ شئون این قشر مقدس، نمی‌شود آن را رسانه‌ای کرد یا در تربیون های مختلف بیان نمود و البته خیرین محترم به دلیل مراجعه و ارتباط با طلاب و مراکز استانی تا حدودی مطلع اند، و لی مرکز خدمات با آمار و تحقیقات میدانی این امر را به‌صورت کامل، اشراف دارد.
4- طلاب و روحانیون به دلیل شئون و به‌ویژه مناعت طبعی که دارند به مراکز حمایتی مثل کمیته امداد و بهزیستی و یا مؤسسات خیریه مراجعه نمی‌نمایند و مرکز خدمات حوزه‌های علمیه متکفل امور معیشتی در ارتباط با عرصه‌های پنجگانه طلاب و رفع مشکلات آنان می‌باشد؛ و از زمان تأسیس آن، به امر مبارک مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) و زیر نظر دفتر معظم له، مسئولیت این مهم را عهده‌دار می‌باشد.
مرکز خدمات حوزه؛ با بهره‌گیری از این ظرفیت برای پیشبرد اهداف خود اقدام نموده و در عرصه‌های :
1- کمک هزینه اجاره، تعمیر، تأمین منزل مسکونی؛
2- کمک هزینه درمان؛
3- مساعدت برای وام قرض‌الحسنه؛
4- مساعدت برای تأمین اولویت‌های معیشتی؛
5- کمک برای رسیدگی به امور فرهنگی خانواده‌های نیازمندان و سایر موضوعات معیشتی طلاب و روحانیون سراسر کشور.
برنامه‌ها و تکالیفی دارد.
مرکز در تمامی استان‌ها دارای شعب و نمایندگی در سطح اداره کل است و امور فوق را دنبال می‌نمایند.
بودجه مرکز خدمات به‌اندازه‌ای نیست که بتواند تمامی مباحث معیشت و زندگی طلاب را اداره نماید و بیشتر آن صرف بیمه تأمین اجتماعی می‌شود که اواخر سال 83 برای طلاب برنامه ریزی شده است.
5- لذا مرکز خدمات حوزه برای رسیدگی بیشتر به امور معیشتی طلاب و روحانیون سراسر کشور، اقداماتی را سرلوحه کار خود قرار داده که ازجمله استفاده از ظرفیت خیرین در سراسر کشور و همچنین منابع استانی می‌باشد.
بحمد ا... در تمامی استان‌ها هم‌اکنون مجمع خیرین تشکیل شده و از توان مالی و دیگر ظرفیت‌های خیرین ازجمله فکر و ایده و ارتباطات حاکمیتی آنان به نحو شایسته بهره مند می‌گردد.
گرچه مشکلات علی‌الخصوص اقتصادی، تنوع گروه‌ها و مجامع خیرین در کشور و در حوزه؛ کار را برای استفاده بیشترِ از وجود خیرین با دشوار مواجه می‌نماید.
6- لذا نیاز به مساعدت و همراهی خیرین و دیگر ظرفیت‌های ملی، حاکمیتی، انقلابی است تا طلاب و روحانیون در زمان تحصیل از ضرورت‌های معیشتی حداقلی برخوردار باشند، و این مرحله را پشت سر گذاشته و پس از آن به یکی از شئون تبلیغ ، پژوهش ، تدریس و یا اشتغال در یک از نهادهای مناسب به شأن خود به خدمت ادامه دهند و از نظر درآمدی و معیشتی نیز مستقل از حوزه شوند.
7- یکی از عرصه‌هایی که مرکز با کمک و مساعدت خیرین و مجامع خیریه ورود نموده است، تقویت و توانمندی خانواده هاو فرزندان طلاب برای اشتغالات خانگی و یا غیر آن است. که به دلیل معاذیر طلاب مشغول به تحصیل، خانواده‌ها و فرزندان تا حدودی جبران این خلأ را نموده و معاضدت معاش را در خانه به عهده می‌گیرند. که بحمدالله تعالی مرکز خدمات در این زمینه ورود پیدا کرده است.
|
